1. Gilat başta olmak üzere Dan'dan Beer-Şeva'ya kadar, bütün
İsrail halkı yola çıkıp Mispa'da, RAB'bin önünde tek beden gibi toplandı.
2. Tanrı halkı İsrail'in bütün oymak önderleri bu toplantıda
hazır bulundular. Eli kılıç tutan dört yüz bin yayaydılar.
3. (Bu arada Benyaminoğulları İsrailliler'in Mispa'da
toplandığını duydular.) İsrailliler, "Anlatın bize, bu korkunç olay nasıl
oldu?" diye sordular.
4. Öldürülen kadının Levili kocası şöyle yanıt verdi:
"Cariyemle birlikte geceyi geçirmek üzere Benyamin bölgesinin Giva
Kenti'ne girdik.
5. Giva'dan bazı adamlar gece beni öldürmeyi tasarlayarak
gelip evi kuşattılar. Cariyemin ırzına geçtiler, ölümüne neden oldular.
6. Onun ölüsünü alıp parçaladım, her bir parçasını İsrail'in
miras aldığı bir bölgeye gönderdim. Çünkü bu alçakça rezalet İsrail'de işlendi.
7. Ey İsrailliler! İşte hepiniz buradasınız. Düşünceniz,
öğüdünüz nedir, söyleyin."
8. Oradakilerin hepsi ağız birliği etmişcesine, "Bizden
hiç kimse çadırına gitmeyecek, evine dönmeyecek" dediler,
9. "Yapacağımız şu: Giva'ya kur'a ile saldıracağız.
10. Halka yiyecek sağlamak için bütün İsrail oymaklarından
nüfuslarına göre, her yüz kişiden on, bin kişiden yüz, on bin kişiden bin kişi
seçeceğiz. Bunlar Benyamin'in Giva Kenti'ne geldiklerinde kentlilerden
İsrail'de yaptıkları bu alçaklığın öcünü alsınlar."
11. Giva'ya karşı toplanmış olan İsrailliler tam bir birlik
içindeydi.
12. İsrail oymakları, Benyamin oymağına adamlar göndererek,
"Aranızda yapılan bu alçaklık nedir?" diye sordular,
13. "Giva'daki o serserileri bize hemen teslim edin.
Onları öldürüp İsrail'deki kötülüğün kökünü kazıyalım." Ama
Benyaminoğulları İsrailli kardeşlerini dinlemediler.
14. İsrailoğulları'yla savaşmak üzere öbür kentlerden akın
akın Giva'ya geldiler.
15. Giva halkından olan yedi yüz seçme adam dışında, öbür
kentlerden gelen ve eli kılıç tutan Benyaminoğulları'nın sayısı o gün yirmi
altı bini buldu.
16. Solak olan yedi yüz seçme adam da bunların arasındaydı.
Hepsi de bir kılı sapanla vuracak kadar iyi nişancıydı.
17. Benyaminoğulları'nın yanısıra İsrailliler de sayıldı. Eli
kılıç tutan dört yüz bin askerleri vardı. Hepsi de yaman savaşçılardı.
18. Beyt-El'e çıkan İsrailliler Tanrı'ya,
"Benyaminoğulları'na karşı önce hangimiz savaşacak?" diye sordular.
RAB, "Önce Yahudaoğulları savaşacak" dedi.
19. İsrailoğulları sabah kalkıp Giva'nın karşısında ordugah
kurdular.
20. Benyaminoğulları'yla savaşmak üzere ilerleyip Giva'da
savaş düzenine girdiler.
21. Giva'dan çıkan Benyaminoğulları, o gün İsrailliler'den
yirmi iki bin kişiyi yere serdiler.
22. Ama İsrailliler birbirlerini yüreklendirerek önceki gün
savaş düzenine girdikleri yerde mevzilendiler.
23. Sonra Beyt-El'de RAB'bin önünde akşama dek ağladılar.
RAB'be, "Kardeşlerimiz olan Benyaminoğulları'yla yine savaşmaya çıkalım
mı?" diye sordular. RAB, "Evet, onlarla savaşın" dedi.
24. Bunun üzerine İsrailoğulları ikinci gün yine
Benyaminoğulları'na yaklaştılar.
25. Benyaminoğulları da aynı gün Giva'dan onların üzerine
yürüyerek on sekiz bin kişiyi daha yere serdiler. Ölenlerin hepsi eli kılıç
tutan savaşçılardı.
26. Bütün İsrailoğulları, bütün halk çekilip Beyt-El'e döndü.
Orada, RAB'bin önünde durup ağladılar, o gün akşama dek oruç tuttular. RAB'be
yakmalık ve esenlik sunuları sundular.
27-28. Tanrı'nın Antlaşma Sandığı o sırada Beyt-El'deydi. Harun
oğlu Elazar oğlu Pinehas o sırada sandığın önünde görev yapıyordu.
İsrailoğulları RAB'be, "Kardeşimiz Benyaminoğulları'yla savaşmaya devam
edelim mi, yoksa vaz mı geçelim?" diye sordular. RAB, "Savaşın"
dedi, "Çünkü onları yarın elinize teslim edeceğim."
29. İsrailliler dört bir yandan Giva'nın çevresinde pusuya
yattılar.
30. Üçüncü gün Benyaminoğulları'na karşı harekete geçerek
önceki gibi kentin karşısında savaş düzenine girdiler.
31. Saldırıya geçen Benyaminoğulları kentten epey
uzaklaştılar. Beyt-El'e ve Giva'ya giden ana yollarda, kırlarda önceki
çarpışmalardaki gibi İsrailliler'e kayıplar verdirmeye başladılar; otuz
kadarını öldürdüler.
32-33. "Geçen seferki gibi onları yine bozguna
uğratıyoruz" dediler. İsrailliler ise birbirlerine, "Kaçalım da
onları kentten uzağa, ana yollara çekelim" diyerek bulundukları yerden
çıkıp Baal-Tamar'da savaş düzenine girdiler. Geva yakınındaki mağaralarda
pusuya yatanlar da birden yerlerinden fırladı.
34. Böylece bütün İsrail'den seçme on bin kişi Giva'ya
cepheden saldırdı. Savaş iyice kızışmıştı. Benyaminoğulları başlarına gelecek
felaketten habersizdi.
35. RAB onları İsrail'in önünde bozguna uğrattı.
İsrailoğulları o gün Benyaminoğulları'ndan eli kılıç tutan yirmi beş bin yüz
kişiyi öldürdüler.
36. Benyaminoğulları yenildiklerini anladılar. İsrailliler
onların geçmesine izin verdiler; çünkü Giva çevresinde pusuda yatanlara güveniyorlardı.
37. Pusudakiler ansızın Giva'ya saldırdılar. Bütün kente
dağılarak halkı kılıçtan geçirdiler.
38. Pusuya yatanlarla öbür İsrailliler arasında bir işaret
kararlaştırılmıştı: Kenti ateşe verip büyük bir duman bulutu oluşturacaklardı.
39. O zaman savaş alanındaki İsrailliler birden geri
dönecekti. Bu arada Benyaminoğulları İsrailliler'e kayıplar verdirmeye
başlamış, otuz kadarını vurmuşlardı. Daha önceki savaşta olduğu gibi,
İsrailliler'i kesin bir bozguna uğrattıklarını sandılar.
40. Ama dönüp kente baktıklarında orada hortum gibi göğe
yükselen duman bulutunu gördüler. Yanan kentin dumanı göğü kaplamıştı.
41. İsrailliler'in döndüğünü gören Benyaminoğulları paniğe
kapıldılar. Çünkü başlarına gelecek felaketi sezmişlerdi.
42. İsrailliler'in önüsıra kırlara doğru yöneldilerse de
savaştan kaçamadılar. Çeşitli kentlerden çıkagelen İsrailliler onları kuşatıp
yok etti.
43. Geri kalan Benyaminoğulları'nı kovaladılar. Giva'nın
doğusunda konakladıkları yere dek onları yol boyunca vurup yere serdiler.
44. Benyaminoğulları'ndan on sekiz bin kişi vuruldu. Hepsi de
yiğit savaşçılardı.
45. Sağ kalanlar dönüp kırlara, Rimmon Kayalığı'na doğru
kaçmaya başladı. İsrailliler yol boyunca bunlardan beş bin kişi daha öldürdü.
Gidom'a kadar onları adım adım izleyerek iki binini daha vurup yere serdiler.
46. O gün Benyaminoğulları'ndan öldürülenlerin toplam sayısı
yirmi beş bin kişiyi buldu. Hepsi de eli kılıç tutan yiğit savaşçılardı.
47. Kırlara kaçıp Rimmon Kayalığı'na sığınanların sayısı altı
yüzdü. Kayalıkta dört ay kaldılar.
48. İsrailliler Benyamin kentlerine döndüler; insanları,
hayvanları ve oradaki bütün canlıları kılıçtan geçirdiler, rastladıkları bütün
kentleri ateşe verdiler.